در جرمگیری، جرم های روی دندانها و رنگدانه های خارجی از روی دندانها برداشته می شوند. جرمگیری، رنگ خود دندان را روشن تر نمیکند بلکه جرم ها و رنگدانه ها را برمیدارد درنتیجه رنگ واقعی دندان آشکار میشود. در بیلیچینگ ماده بیلیچ به داخل دندان نفوذ میکند و رنگ دندان را از داخل روشن تر میکند. ماده بیلیچ توسط فعال شدن اکسیژن موجود درآن و برداشت رنگ های نفوذ کرده در دندان، دندان را سفید میکند.
به این سوال نمیتوان پاسخ قطعی داد. بسته به جنس دندانها و نوع رنگدانه های رسوب کرده بین دندانها میتواند از یک درجه تا چندین درجه متغیر باشد.
لمینت سرامیکی و لمينت كامپوزيتی هر دو برای برطرف کردن زردی و بدفرمی دندان ها، بستن فاصله های بین دندانی و طراحی لبخند به کار می روند و می توانند در رنگهای دلخواه فرد از همرنگ دندان تا روشن و خیلی سفید استفاده شوند. در لمینت ونیرهای کامپوزیتی، دندانپزشک کامپوزیت را روی تک تک دندان ها قرار می دهد. کامپوزیت در ابتدا حالت خمیری دارد که با هنر و مهارت دندانپزشک روی دندان شکل می گیرد و با نور یا لایت، کامپوزیت ها سفت شده و پالیش و پرداخت صورت می گیرد. در لمینت های سرامیکی سطح همه دندان ها تراش می خورند، قالب گیری انجام می شود و قالب ها به لابراتوار ارسال می شود. در لابراتوار چیزی مانند ناخن مصنوعی ساخته می شود و سپس دندانپزشک آن ها را با چسب مخصوص روی تک تک دندان های تراش خورده می چسباند.
امروزه ایمپلنت بهترین راهکار برای جایگزینی دندانهای از دست رفته است. ایمپلنت دندانی از جنس فلز تیتانیوم است که شکلی شبیه پیچ داشته و جایگزین ریشه دندان از دست رفته می شود. دندانپزشک طی یک جلسه جراحی که به کاشت دندان نیز شهرت دارد، ایمپلنت تیتانیومی را در استخوان فک بیمار و در جای ریشه دندان سابق قرار می دهد. این ایمپلنت پس از گذشت چند ماه با استخوان فک بیمار جوش می خورد و در آن محکم می شود. ایمپلنت پس از محکم شدن در استخوان فک، مانند ریشه دندان میتواند یک پایه مناسب برای قرار گیری تاج دندان باشد و نیروهای وارد بر تاج دندان را به خوبی تحمل نماید و در درون فک ثابت بماند. تاجی که بر روی ایمپلنت قرار می گیرد، قسمتی از دندان است که دیده می شود.